Vietnam deel 2

Goedenavond fijne lezers en volgers van ons reisverslag,

Wat in het vat zit verzuurd niet zegt men wel, soms is het even wachten op een nieuw reisverslag. Dit is niet omdat we jullie vergeten, maar puur omdat we zo druk zijn met op het strand liggen of uiteten of iets dergelijks..

Maar waar waren we ook alweer? In Hué, door ons niet zo goede Zuidvietnamese dialect meteen verbasterd tot HU!
Zondag 23 maart zijn we naar de Citadel van Hué gegaan. Dit is een oude verboden stad waar de keizer woonde. In principe een schitterende citadel, alleen is dit een heel eind verwoest door o.a. de vietnamoorlog. Het viel daarom een beetje tegen, maar doordat we natuurlijk ook veel van elkaar genoten, was het toch een hele fijne dag ;)

Onze volgende stop was Hoi An, een kustplaats waar we ons wederom direct thuisvoelde. Het voelde voor het eerst als echt vakantie. Hoi An ademt een beetje Griekenland, Turkije, Spanje en Azië in één. De sfeervolle stad heeft een mooi oud centrum met leuke restaurantjes en watertjes.We hebben hier ons een aantal dagen vermaakt, ook door een dag de fiets te pakken en naar het dichtbij liggende Cua Dai strand te gaan. In de avond konden we ons hier heel goed vermaken met pilsjes en cocktailtjes. We hebben hier ook onze eerste leuke andere mensen ontmoet, kortom Hoi An had onze hartje wel veroverd!

Na Hoi An gingen we met een klein katertje in de bus naar Nha Trang. Dit is een echte badplaats, met veel Russen in blote buiken. Verder is het uitzicht hier geweldig, met mooie stranden en heldere zee en bergen in de verte onder een strakblauwe lucht. Hier hebben we eens voor de verandering helemaal niks gedaan als lekker op het strand liggen. We hadden het ook na weken zwoegen dan ook echt verdiend!

Toen was het alweer maandag 31 maart en vertrokken we helemaal opgeladen naar Dalat. Dit is hooneymoon plaats nummer één in Vietnam, dus toen Teun per ongeluk op één knie viel kreeg Laura het wel heel erg warm... Maar gelukkig bleek hij weer eens stuntelig in plaats van romantisch dus was dit misverstand meteen uit de lucht. In Dalat was het voor het eerst op onze reis slecht weer. Het kwam er met bakken uit, storm en onweer, dus zijn we maar gaan eten en hebben ons binnen in het hotel vermaakt met HBO film.

Gelukkig was het de volgende dag wel weer goed weer en vertrokken we voor de derde keer in Vietnam op de fiets (we blijven Nederlanders hè). Heel Vietnam rijdt op een motorfiets (je wordt op elke hoek van de straat aangesproken of ze je ergens naar toe kunnen brengen: Motorbike!?), maar Laura en Teun gaan op de fiets bergje op bergje af. We bezochten eerst de Datanla watervallen. De Datanla watervallen zijn erg mooi, maar ook erg toeristisch. Wij vonden het daarom tijd om eens stevig de toerist uit te gaan hangen. We gingen met een achtbaantje van de berg af naar het dal waar je de eerste waterval het beste kon zien. Dit was ook gewoon te lopen, maar waarom lopen als je ook voor een euro met een achtbaantje kunt, toch? De rest hebben we wel gelopen, alleen kom je op een gegeven moment op een punt dat je alleen naar beneden kunt... Met een lift! En dan geen skilift, nee echt een lift met iemand die voor jou op het knopje duwt.

Na op de top nog even gegeten te hebben vervolgden we onze weg op de fiets naar het Tuyen Lam Lake. Een mooi meer, met een mooi meditatiecentrum en tempel op de top.Het was een barre fietstocht en zowel Teun als Laura had op een gegeven moment de benen niet meer. Gelukkig konden we in de mongolenwaaier (ja dit is een echte wielrenterm, google ook maar even!) weer terug naar Dalat, waar we nog het Crazy House hebben gezocht (een soort hotelachtig gebouwencomplex in de stijl van Gaudi). We hebben ook het zomerpaleis van de laatste keizer Bao Dai bezocht, maar dit was zo supersaai en lelijk dat het eigenlijk niet te vermelden waard is hier, maar tja...dat hebben we nu toch gedaan. God wat was dat een lelijk gebouw, dat kun je toch geen paleis noemen. We hebben in holen met kakkerlakken geslapen die luxer waren als dit paleis. Maargoed. We lieten Dalat zonder trouwplannen achter ons en gingen naar Mui Né.

Mui Né is ook een badplaats, maar veel kleiner en rustiger nog dan Nha Trang. Ook is de omgeving hier heel anders dan in de noordere gebieden waar we van af kwamen. Rondom Mui Né ligt een echt woestijnlandschap met duinen (rode en gele duinen). Na een middag te hebben gerelaxt wilden we een motorbike gaan huren (want als je in Vietnam bent, moet je een keer motorbike hebben gereden) en deze mooie omgeving gaan verkennen. Maar toen werd ons Teuntje ziek en moest ie een dagje binnen blijven. Het hele scooter rijden viel dus in duigen en gingen we licht teleurgesteld naar Ho Chi Min City. Deze stad (ook bekend als Saigon) viel ook weer meteen bij ons in de smaak. Een grote stad met aan de ene kant veel Aziatische invloeden en aan de andere kant westerse invloeden met wolkenkrabbers en hoge bankgebouwen.

Zondag 6 april hebben we een dagje Vietnamoorlog gedaan. Niet heel gezellig natuurlijk, maar wel interessant en indrukwekkend. We zijn 's ochtends naar de Cu Chi tunnels geweest (waar de Vietcong zich jarenlang schuil wist te houden voor de Amerikanen) en 's middags naar het oorlogsmuseum. Bij de Cu Chi tunnels hebben we nog met een geweer uit de Vietnamoorlog geschoten, waarbij ook maar eens bleek dat je met ons geen oorlog zult winnen.

Maandag was het tijd om eens echt goed te spelen. 's Morgens waren we op tijd weer uit de veren, want we gingen naar het Dam Sen Waterpark! De hele dag gegleden, gezwommen en gedobberd, een echte speeldag met waterpret. Vooral Teun was natuurlijk in zijn element en was als een klein kind zo teleurgesteld dat we aan het eind van de middag moesten gaan.

Dinsdag maar weer eens een beetje cultuur gesnoven en richting de Chinese wijk Cholon gelopen. Hierdoor kwamen we buiten het toeristische gebied, waardoor we weer echt werden aangestaard en de 'Hello!'s en peacetekenhandjes weer tevoorschijn kwamen. Ook leuk om dit gedeelte van de stad eens te zien.

Nu is het woensdag en schrijven we ons verhaaltje om morgen de bus en boot te pakken voor een 3 daagse tocht richting Cambodja. We gaan over de Mekongdelta en -rivier ons Vietnamavontuur afsluiten. Tussendoor gaan we spelen met ons typisch Vietnam speeltje. Het heet iets van Cau (spreek uit cow) en het is een soort van veertje waar je mee kunt voetballen. Misschien binnenkort een filmpje met supervette trucs.

Tot de volgende keer, dan vanuit Cambodja!